کامل توضیح کاشی غفاری دارم تا به حال شنیده ام

در فاجعهٔ منا (۱۳۹۴) (۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵) در مکه، ۴۴ نفر از زائران نیشابوری جان باختند که بیشترین آمار جانباختگان ایرانی برپایه شهرستان را دربرمیگیرد. بایگانیشده از اصلی در 7 مه 2012. دریافتشده در ۱۲ سپتامبر. از سال ۱۳۷۱ به این سو بناهای جدیدی به بنای اصلی اضافه شدهاند. دروازهها، برجها، بارو و ارگِ نیشابور همگی در پی نوینسازی شهر، ویران شدهاند. احمدشاه درانی در بهار ۱۷۵۱م با پشتیبانی توپخانهٔ سنگینش خانات نیشابور را تصرف کرد و شاهرخ نوهٔ افشار را بر خراسان فرمانروایی داد. اسپر اول: در قسمت بالایی ایوان قرار دارد و با آجرهای فرورفته طراحی شده و بر آن عبارت «یا قاضی الحاجات» حک شدهاست. حیاط شمالی مسجد که در اصلی مسجد به آن باز میشود سنگفرش شده و در تعمیرات دوره اخیر نماهای آن با کاشیکاری و آجر کاری تزئین شدهاست. چهار نهر در آن روان است، بازارهایش نیکو و گسترده است، مسجد نوساختهاش در میانهٔ بازار است که چهار مدرسه در کنارش میباشد و آبوارههای فراوانی دارد. در سال ۱۳۰۲ ه.خ (دو سال پیش از پایان دورهٔ قاجاریه)، مدرسه عالی موسیقی تشکیل شد و کلوپ موزیکال به همت علینقی کاشی ژاپنی وزیری تأسیس گردید. اکنون در شهرستان نیشابور، آثاری از دورهٔ خوارزمشاهیان بهجامانده که دربرگیرندهٔ تپه-قلعههای چهار گوشلی، دختر، گلبو، دهنه حیدری، رضی و کلیدر هستند.

و در غالب فرمت ppt تهیه شده و هم اکنون آماده دانلود است. در مقابل کاخ نیز میدانی وجود دارد که مجسمه شاهزاده هنری دریانورد را به نمایش میگذارد و در طرف دیگر مرکادو فریرا، یک تالار آهنی نمادین، دیده میشود که اکنون برای برگزاری رویدادها و بهعنوان یک رستوران مورد استفاده قرار دارد. بخشی نیز دکاندار بودهاند و شریفتبارها (سادات) مستمری ویژه داشتهاند و از سوی دولت در پرداخت مالیات، معاف بودهاند. از پنج سنگنوشته در مسجد جامع نیشابور، دوتای آن وابستهٔ شاه عباس یکم است که در دو سوی درگاه شمالیاش نصب است. سپس تولُی از سوی چنگیز، خان مغول مأمور رسیدگی شد که او تغاجار نویان را فرماندهٔ سپاه خود برگزید. این نبرد میان دو سپاهِ موافق و مخالف حکومت مرکزی صفویان رخ داد؛ یک سپاه به فرماندهی مرتضیقلی پرناک و محمد روملو برای پشتیبانی از حکومت مرکزی صفویان (شاه محمد خدابنده) آماده شده بود و دیگری به فرماندهی علیقلی شاملو و قلیخان استاجلو برای پشتیبانی از عباس میرزا (بعدها شاه عباس یکم). خط کوفی خطی قدیمی بود که همراه با ظهور اسلام شکل گرفت و پس از سده پنجم هجری کاربرد اولیه خود را در نوشتن قرآن از دست داد و بیشتر برای نوشتن کتیبههای مختلف بناها یا سرلوحههای کتابهای مذهبی بهکار میرفت.

این کاشیها با چسب سیلیکون به بدنه شاتل متصل میشوند بنابراین کاشی از ساختار مدارگرد شاتل و تغییر شکل ان جدااست. پس از براندازی نیشابور در ۱۲۲۱م، ساختار شهری آن ناتوان شد و فراوردههای کشاورزیاش کاهش یافت. این امر منجر به کاهش قابل توجه اصطکاک و سایش شده و امکان افزایش سرعت برش را فراهم میکند. در بیان این شهر سخنانی نیز موجود است، چنانکه بنابر دیدگاه ابن حوقل، در سرتاسر خراسان شهری را در سلامت هوا، وسعت و تعدد عمارات، همپای نیشابور نمیتوان یافت و حاکم نیشابوری نیز نیشابور را اینگونه بیان میکند و در ادامه با دیگر شهرها مقایسه مینماید: «نیشابورست، هوای او صافی به صحت آبدان وافی، خالی از خطایا و عاری از وبا و اکثر بلایا… عروس بلدان، خزانه خراسان، دار امارت، لطیف عمارت، موطن ادیبان… در سیستان، باد آن… سند و هند حرارت شدید… خوارزم و ترکستان سرمای آن… مرو و حوالی آن از پشه و امثال آن»، همه موجب آزار و زحمت مردم هستند اما در نیشابور درازی عمر مردم در نتیجه نیرومندی هوای آن است. در زمان رضا شاه، به تدریج از ارتفاع قلاع کاسته و درهای آن برداشته شد و عبور و مرور وسایل نقلیه نیز به نحو محسوسی وضع آنجا را دگرگون کرد به نحوی که منازل و دکانها از داخل قلاع، خارج شد و به اطراف شاه راه کنونی منتقل شد.

↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): باید زندان دیزلآباد و میدان میوه و ترهبار کرمانشاه به خارج از شهر منتقل شود، نوشتهشده در ۶ آذر ۱۴۰۳؛ بازدید در ۶ آذر ۱۴۰۳. عناصر ناخوشایند مختلفی پیرامون شاه ایران وجود دارد. نتیجهٔ این نبرد محاصره قلعهٔ نیشابور بهدست طوایف شاملو و استاجلو، عقبنشینی طوایف تکلو و ترکمان، به سلطنت رساندن شاه عباس یکم در خراسان و سرانجام عقبنشینی طوایف شاملو و استاجلو به هرات بود. در این درگیریها، تغاجار نویان با تیر یک کماندار مرزدار نیشابور کشته شد. جبه نویان و سبتای همراه گردانهایی در ۱۳ مه ۱۲۲۰م به نیشابور رسیدند و حاکمان سهگانه پیام پیروی به آن دو فرستادند. پانزدهمین گردهمایی جهانی پیش آهنگان برنامهریزی شدهبود که در ژوئیه ۱۹۷۹/ مرداد ۱۳۵۸ در نیشابور برگزار شود که به سبب بیثباتی سیاسی-اداریِ پس از انقلاب، لغو شد. سیل بوژان ۲۴ ژوئیه ۱۹۸۷م/ ۲ مرداد ۱۳۶۶ رخ داد و بر اثر آن حدود ۴۰۰ نفر کشته شدند. م شرق ایستگاه مرکزی شهر نیشابور رخ داد که در پی آن ۲۹۵ کشته و ۴۶۰ نفر زخمی شدند که از این فاجعه بهعنوان بزرگترین حادثهٔ راهآهن در ایران یاد میشود؛ فرماندار (مجتبی فرهمندنکو)، معاون فرماندار (غلامپور)، رئیس اداره برق (خاکباز) و رئیس اداره آتشنشانی نیشابور و ۱۴ نفر از امدادگران آتشنشانی جزو کشته شدگان این حادثه بودند.